Διατηρούν τα έθιμα ως μέρος της κληρονομιάς

Ολίγα εκ των πολλών εθίμων που διατηρούνται....

 Σήμερα Δευτέρα του Πάσχα

~Στην Αράχωβα, πραγματοποιείται αγώνας δρόμου των γερόντων (ανηφορικός δρόμος), οι οποίοι ξεκινούν από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και φτάνουν στο λόφο. Ακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα και το απόγευμα χορεύουν γυναικείοι χορευτικοί σύλλογοι. Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται με κλέφτικα αγωνίσματα, όπως το σήκωμα της πέτρας.

~Στην Καλαμάτα, αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών». Οι διαγωνιζόμενοι με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.

~Στα Μέγαρα, γιορτάζουν τα Ρουσάλια όπου όμιλος παιδιών και αντρών περιφέρονται από νοικοκυριό σε νοικοκυριό, μ' ένα σταυρό φτιαγμένο από άνθη που' ναι μπηγμένος στην κορυφή ενός ιστού με σημαία, ενώ τραγουδούν τραγούδι με στίχους σχετικούς. Η κυρία του σπιτιού τους δίνει κόκκινα αυγά για δώρο. Τόσο ο σταυρός από άνθη όσο κι η ονομασία, θυμίζουν νεκρική γιορτή, τα rosaria ή rosalia των Ρωμαίων.

~Στην Τήνο, γιορτάζουν με αγάπη το έθιμο ''Αγάπη''. Πρόκειται για ένα έθιμο που αναβιώνει κάθε χρόνο στο χωριό Κτινάδος. Στόχος του εθίμου είναι αυτή την ημέρα να συμφιλιωθούν όλοι οι πιστοί, Ορθόδοξοι και Καθολικοί. Έτσι μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας στην εκκλησία της Υπαπαντής, γίνεται περιφορά της εικόνας της Αναστάσεως σε ολόκληρο τον οικισμό. Στις δώδεκα το μεσημέρι, η καμπάνα χτυπά χαρμόσυνα, προσκαλώντας τους κατοίκους, αλλά και τους επισκέπτες στην αίθουσα, χωρητικότητας 300 ατόμων, που βρίσκεται κάτω από τον Ιερό Ναό. Εκεί υπάρχει ένα ευρύχωρο και μακρόστενο πέτρινο τραπέζι, με πεζούλια, το οποίο οι ντόπιοι αποκαλούν Κοινή Τράπεζα. Οι γυναίκες του χωριού έχουν μαγειρέψει σούπα από μοσχάρι, ψητό κρέας, κυρίως μοσχαρίσιο και διάφορους άλλους εκλεκτούς μεζέδες, όπως το έθιμο επιβάλλει.

~Στην Ικαρία, την Δευτέρα του Πάσχα δίνουν ωραία "πρόθεση" που σημαίνει πως τρώνε όλοι μαζί φτωχοί και πλούσιοι. Ο καθένας δίνει προσφέρει ό,τι έχει για το μεγάλο συμπόσιο κάτι που έχει ρίζες στους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους.

~Στη Μάνη, πάνε στα νεκροταφεία και ''συζητούν'' με τους νεκρούς τους όλη μέρα.

~Στην Καρδίτσα στη Λίμνη Πλαστήρα όσο και σε άλλα χωριά της Καρδίτσας, η Δευτέρα του Πάσχα εορτάζεται με τα “Σίγνα” τα οποία ξεκινούν μετά τη λειτουργία, με το σχηματισμό μιας πομπής με λάβαρα, εξαπτέρυγα και εικόνες της εκκλησίας. Μπροστά πηγαίνουν ο παπάς και οι ψάλτες ενώ ακολουθούν οι πιστοί με τις αναστάσιμες λαμπάδες. Όλοι μαζί κάνουν τον κύκλο του χωριού ψάλλοντας το “Χριστός Ανέστη”, με σκοπό να ξορκίσουν το κακό.

Αύριο Τρίτη του Πάσχα

~Στη Θάσο ,στην Κοινότητα Λιμεναρίων διατηρείται το πανάρχαιο έθιμο «Για βρέξ' Απρίλη μ'», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Συγκροτήματα απ' όλη την Ελλάδα χορεύουν δημοτικούς χορούς.

 ~Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής ,έχουν το έθιμο «Του μαύρου νιου τ' αλώνι», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την εκφώνηση του πανηγυρικού, οι γεροντότεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά-σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και συχνά ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα Πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον «Καγκέλευτο» χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την επανάσταση του 1821. Ο χορός περνά κάτω από δάφνινη αψίδα όπου υπάρχουν δύο παλικάρια με υψωμένα σπαθιά και στη μέση του τραγουδιού διπλώνεται στα δύο με τους χορευτές να περνούν ο ένας απέναντι από τον άλλο για τον τελευταίο χαιρετισμό. Κατά την διάρκεια της γιορτής μοιράζεται, καφές που βράζει σε μεγάλο καζάνι «ζωγραφίτικος», τσουρέκια και αυγά.